ΑΛΩΠΕΚΙΑ

Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται απώλεια τριχών στο τριχωτό της κεφαλής , που μπορεί να είναι τοπική ή γενικευμένη σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.

Γενικότερα έχουμε 4 μορφές αλωπεκίας οι οποίες είναι : H ανδρογενετική ,η γυροειδής  ,η ουλωτική και η διάχυτη.

ΑΝΔΡΟΓΕΝΕΤΙΚΗ ΑΛΩΠΕΚΙΑ: Είναι η συχνότερη μορφή αλωπεκίας και παρατηρείται περισσότερο στους άνδρες.Είναι κατά κύριο λόγο κληρονομική.

Μπορεί να εκδηλωθεί σε μικρή ηλικία (17 ετών) ή και σε μεγαλύτερη.Επίσης ο βαθμός της έντασης των συμπτωμάτων διαφέρει σε κάθε άνθρωπο. Ο τρόπος εκδήλωσης της είναι η απώλεια τριχών (τριχόπτωση) που έχει ως αποτέλεσμα την αραίωση των μαλλιών σε διάφορα σημεία του τριχωτού της κεφαλής. Με την πάροδο του εξελίσσεται. Αν και δεν κάποιο ιδιαίτερο σύμπτωμα η επίδραση αυτής της της κατάστασης βρίσκεται στον ψυχολογικό τομέα.

Υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης και θεραπείας που είναι τοπικά με σαμπουάν και λοσιόν , σκευάσματα από το στόμα ή φάρμακα σε ενέσιμη μορφή (κορτιζόνη) . Ο ασθενή πρέπει να ενημερωθεί πως καμία θεραπεία δεν επαναφέρει όλα τα χαμένα μαλλιά και χρειάζεται συμμόρφωση και πειθαρχεία για αρκετούς μήνες.

ΓΥΡΟΕΙΔΗΣ ΑΛΩΠΕΚΙΑ: Σε αυτή την περίπτωση έχουμε απώλεια τριχών που οφείλεται σε φλεγμονή που δημιουργείται σε συγκεκριμένη περιοχή του τριχωτού της κεφαλής. Είναι μια κατάσταση αυτοάνοση δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τους θύλακες των τριχών.Φυσικά υπάρχει κληρονομική προδιάθεση και ενδεχομένως οικογενειακό ιστορικό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η κατάσταση αυτή αναστρέφεται από μόνη της (σε διάστημα μερικών μηνών) ακόμα και χωρίς ο ασθενής να λάβει θεραπεία. Όμως για τη γρηγορότερη και ενδεχομένως με καλύτερη αντιμετώπιση χορηγείται θεραπεία .Αυτή μπορεί να είναι χορήγηση κορτιζόνης (από το στόμα ή σε ενέσιμη μορφή) ,τοπικές θεραπείες όπως π.χ. μινοξιδίλη ,ανάλογα με τη βαρύτητα της κάθε περίπτωσης.

ΔΙΑΧΥΤΗ ΑΛΩΠΕΚΙΑ: Εδώ έχουμε απώλεια τριχών και εμφανή αραίωση σε όλη την επιφάνια του τριχωτού της κεφαλής.Εμφανίζεται σε άνδρες και γυναίκες και λίγο πιο συχνά στις γυναίκες. Οι αιτίες είναι πολλές όπως για παράδειγμα έντονο στρες και άγχος, αναιμία ,έλλειψη σιδήρου,  σε προβλήματα με το θυρεοειδή, κακή διατροφή με εξαντλητικές δίαιτες, συνύπαρξη άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων (όπως π.χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα), η λήψη φαρμάκων όπως αντισυλληπτικά στις γυναίκες αλλά θεωρητικά και οποιοδήποτε άλλου φαρμάκου.Τα τελευταία χρόνια συχνά αναφέρεται το φαινόμενο της έντονης απώλειας τριχών μετά νόσηση από κορονοϊο.

Για τη θεραπεία της διάχυτης αλωπεκίας ,σημαντικό είναι να βρούμε το αίτιο και να το αντιμετωπίσουμε.Κάνοντας για παράδειγμα έναν αιματολογικό έλεγχο μπορεί να βρούμε το πρόβλημα και θα αντιμετωπίσουμε αυτό,ίσως και με την κατάλληλη ειδικότητας ιατρού,άναλογα βέβαια την αιτία.Παράλληλα,μπορύμε να εφαρμόσουμε τοπικές θεραπείες στο τριχωτό,όπως η χρήση κάποιου κατάλληλου σαμπουάν, λοσιόν ή και μινοξιδίλη.

ΟΥΛΩΤΙΚΗ ΑΛΩΠΕΚΙΑ : Στην ουλωτική αλωπεκία έχουμε πλήρη καταστροφή των θυλάκων των τριχών και αντικατάστασή τους με ουλώδη ιστό.Μπορεί να συνοδεύεται και από συμπτώματα όπως πόνος ή έντονος κνησμός στην περιοχή της κεφαλής όπου εμφανίζεται.Μπορεί να εμφανιστεί σε άνδρες και γυναίκες.Υπάρχει στα πλαίσια κάποιου αυτοάνοσου νοσήματος π.χ. λύκος, λειχήνας ή φλεγμονές μικροβιακής αιτιολογίας , εγκαύματα, γενικότερη ευαισθησία της περιοχής του τριχωτού.

Για θεραπεία δεν περιμένουμε άριστα αποτελέσματα , προσπαθούμε όμως να βελτιώσουμε την κατάσταση δίνοντάς ισχυρά κορτικοστεροειδή τοπικά ενέσιμα ή από το στόμα, καθώς και άλλα ανοσοκατασταλτικά.

ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ

Τα κονδυλώματα είναι μικρές δερματικές θηλωματώδεις βλάβες που οφείλονται στον ιό HPV.Οι περιοχές του σώματος στις οποίες εντοπίζονται  είναι τα γεννητικά όργανα και η περιοχή γύρω από αυτά , η περιοχή του πρωκτού (γύρω και μέσα) και στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα.Εμφανίζονται και μεταδίδονται σε άνδρες και γυναίκες.

Η μετάδοση των κονδυλωμάτων γίνεται κυρίως με τη ερωτική επαφή αλλά και με έντονη τριβή δέρμα με δέρμα.Για το λόγο αυτό το προφυλακτικό δεν προστατεύει πλήρως από τη μετάδοση των κονδυλωμάτων αλλά παρόλα αυτά συνιστάται η χρήση του.

Από τη στιγμή που θα γίνει η μόλυνση, ο χρόνος που θα εκδηλωθούν ποικίλει και μπορεί να είναι από λίγες εβδομάδες έως 9-10 μήνες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουν κάποιο σύμπτωμα ενώ θα τα δούμε σαν ελιές ή περίεργα μικρά φουσκώματα που μπορεί να είναι καφέ ,λευκά ή κόκκινα. Στις λίγες περιπτώσεις που μπορεί να δώσουν συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι πόνος ή κνησμός(φαγούρα) στην περιοχή που εμφανίζονται.

Για τη θεραπεία ανάλογα με την περίπτωση υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές όπως : η χρήση αλοιφής (ιμικουιμόδη) , η ποδοφυλλίνη (τοπική χρήση) ή μέθοδοι καυτηριασμού όπως είναι η κρυοπηξία ή η διαθεροπηξία .Οι ενδείξεις για το κάθε είδος θεραπείας πρέπει να αξιολογούνται από το γιατρό εξατομικευμένα ανάλογα με την κάθε περίπτωση

 

ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ

Η γονόρροια ή βλεννόρροια πρόκειται για νόσο μεταδοτική που οφείλεται σε μικρόβιο το Neisseria gonorrhoae και μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή ή από τη μολυσμένη μητέρα στο νεογνό στον τοκετό.

Εμφανίζεται σε άνδρες και γυναίκες.Κατά τη σεξουαλική επαφή , οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα μα κολλήσουν χωρίς ωστόσο να είναι σπάνιο να κολλήσει και ένας άνδρας από γυναίκα κατά την επαφή.

Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι:

Στη γυναίκα: Παρουσία εκκρίματος, δυσουρία, αίσθημα καύσου στον κόλπο, πόνοι στην κοιλία ενώ μπορεί να προσβληθεί και ο επιπεφυκότας του οφθαλμού και σπανιότερα οι αρθρώσεις (χέρια)

Στον άνδρα: Εκκρίσεις υγρών (συνήθως λευκές) από το πέος, αίσθημα καύσου (καψίματος) κατά την ούρηση, αίσθημα βάρους διόγκωσης ή πρηξίματος στους όρχεις, ενώ δεν αποκλείονται και οι ενοχλήσεις και ο πόνος στο λαιμό.

Για την διάγνωση δίνεται από τον γιατρό εξέταση για ανίχνευση του γονόκοκκου στο σπέρμα στον άνδρα και στο κολπικό υγρό στη γυναίκα.

Θεραπεία: Η Γονόρροια θεραπεύεται με τη χρήση αντιβιοτικών που τη δόση και την διάρκεια της θεραπείας θα τη ρυθμίσει ο γιατρός ανάλογα με την περίπτωση και τη βαρύτητα της νόσου.Σε τέτοια περίπτωση καλό θα είναι να εξετάζεται και ο/η  σύντροφος και να παίρνει θεραπευτική αγωγή προς αποφυγή κινδύνου επαναμόλυνσης.

Αν η γονόρροια δεν θεραπευτεί μπορεί να προκαλέσει στείρωση στην γυναίκα ή στον άνδρα και να επεκταθεί και να προσβληθούν και άλλα σημεία του σώματος.

Καλό θα είναι να εφαρμόζονται και κάποια μέτρα πρόληψης όπως η χρήση προφυλακτικού και ο συχνός προληπτικός έλεγχος για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα με επίσκεψη στον ιατρό.

 

ΡΟΔΟΧΡΟΥΣ ΠΙΤΥΡΙΑΣΗ

Είναι μια καλοήθης δερματοπάθεια η οποία αυτοϊάται (περνάει από μόνη της) σε χρονικό διάστημα από 4 εως 6 εβδομάδες περίπου.

Χαρακτηρίζεται από ένα κόκκινο εξάνθημα που εμφανίζεται συνήθως στον κορμό , είναι μόνο του (τις πρώτες μέρες) στρόγγυλο 2-4 εκατοστά και παρουσιάζει απολέπιση (βγάζει λέπια).Εκτός από τον κορμό, σπανιότερα μπορεί να εμφανιστεί και σε χέρια ή πόδια.

Μετά από μερικές μέρες βγαίνουν και άλλα (πολλά) μικρότερα παρόμοια εξανθήματα σε διάφορες περιοχές του σώματος ενώ στην πλάτη δίνουν την εικόνα “χριστουγεννιάτικου δέντρου”.

Το κυριότερο σύμπτωμα που δίνουν αυτά τα εξανθήματα είναι αυτό του κνησμού(φαγούρα),ενώ μπορεί να υπάρχουν και άλλα γενικότερα συμπτώματα όπως αίσθημα κόπωσης , πονοκέφαλος , πυρετός , πονόλαιμος.

‘Όπως αναφέρθηκε δεν είναι κάτι κακόηθες και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Υποχωρεί από μόνο του μετά από 6-8 εβδομάδες από την ημέρα που πρωτοεμφανίστηκε.Η θεραπεία δεν είναι πάντα απαραίτητη.

‘Ωστόσο σε περιπτώσεις έντονου κνησμού μπορούν να χρησιμοποιηθούν κρέμες κορτιζόνης (σχετικά ήπιας ισχύος) μαζί με ενυδατικές καθώς και αντιισταμινικά χάπια. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις χορηγούνται και χάπια κορτιζόνης.Το είδος και η δοσολογία της θεραπείας καθορίζεται από τον δερματολόγο.

Υπάρχουν και κάποια απλά γενικά μέτρα που βοηθούν στο να εκδηλωθεί η νόσος με ήπια συμπτώματα.Αυτά είναι :

– Μπάνιο ή ντους με χλιαρό νερό και όχι με ζεστό

– Χρήση στο μπάνιο ήπιων καθαριστικών χωρίς άρωμα

– Αμέσως μετά το πλύσιμο , χρήση ενυδατικής κρέμας

– Όχι έκθεση του δέρματος σε έντονο κρύο ή ζέστη και χρήση αντιηλιακού σε περίπτωση έκθεσης στον ήλιο.

– Αποφυγή συχνής χρήσης αντισηπτικών

– Χρήση άνετων ρούχων

ΕΡΠΗΣ

1) ΕΠΙΧΕΙΛΙΟΣ ΕΡΠΗΣ

Συνήθως πρόκειται για τον ιό τύπου 1 του έρπητα (HSV 1) και σπανιότερα από τον ιό τύπου 2 (HSV 2)

Ο HSV 1 προσβάλει κυρίως τα χείλη και σε σπανιότερες περιπτώσεις τα γεννητικά όργανα. Μεταδίδεται με το φιλί , γενικότερα τη δερματική επαφή , αλλά και από σκεύη ή πετσέτες.

Τα συχνότερα συμπτώματα είναι :

– Πόνος στο σημείο προσβολής (χείλη συνήθως)

– Κνησμός (φαγούρα)

– Ερυθρότητα με πρήξιμο και τσούξιμο

– Εμφάνιση φυσαλίδων που με τη εξέλιξη της νόσου ‘σπάνε’ και εμφανίζονται πληγές στην περιοχή

– Γενικότερα σωματική κόπωση

Για πρώτη φορά προκαλεί  ο ιός την πρωτολοίμωξη , με τα παραπάνω συμπτώματα.Σε 7-10 περίπου μέρες υποχωρεί αλλά παραμένει μέσα μας ανενεργός και μπορεί να ξαναεκδηλωθεί.

Παράγοντες που ευνοούν την επανεκδήλωση του είναι :

Άγχος, στρες,  κόπωση,  διαταραχή της άμυνας του οργανισμού για οποιονδήποτε λόγο.

Υπάρχει αντιική θεραπεία που πρέπει να χορηγείται έγκαιρα,όχι για την καταπολέμηση του ιού που όπως είπαμε δεν αντιμετωπίζεται άλλα για την αποφυγή κάποιον συμπτωμάτων και επιπλοκών

2) ΕΡΠΗΤΑΣ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Θεωρείται και σαν σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και οφείλεται συνήθως στο ιό του έρπητα τύπου 2 (HSV 2) αλλά και σε σπανιότερες περιπτώσεις και στον ιό του έρπητα τύπου 1 (HSV 1).

Μεταδίδεται με τη δερματική επαφή και τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι : Κνησμός (φαγούρα),τσούξιμο με το σχηματισμό φυσαλίδων που σπάνε κατά τη διάρκεια της  νόσου και δημιουργούν έντονη ερυθρότητα. Υπάρχουν συχνά και γενικά συμπτώματα όπως αδυναμία , καταβολή , πονοκέφαλος , πυρετός ,πόνος στις αρθρώσεις.

Οι περιοχές στις οποίες εμφανίζεται συνήθως είναι στα γεννητικά όργανα ή γύρω και κοντά στη γεννητική περιοχή.

Μετά την πρώτη λοίμωξη που διαρκεί περίπου 2 εβδομάδες , ο ιός παραμένει στον οργανισμό ανενεργός και μπορεί να ξαναεκδηλωθεί.

Λόγοι που μπορούν να το προκαλέσουν αυτό  είναι : Κόπωση , στρες , διαταραχή της άμυνας από κάποια ασθένεια, έμμηνος ρύση (στις γυναίκες).

Η θεραπεία χορηγείται για την πρόληψη πιθανών επιπλοκών και καλό είναι να δίνεται το συντομότερο δυνατό από το δερματολόγο. Χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο αντιικά φάρμακα σε δοσολογία που καθορίζει ο ιατρός ανάλογα με τη περίπτωση.

3) ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡΑΣ

Πρόκειται για τον ίδιο ιό που προκαλεί και την ανεμευλογιά.

Όσοι έχουν περάσει ανεμευλογιά ο ιός έχει παραμείνει στον οργανισμό και κάποια στιγμή ξαναεκδηλώνεται όμως ως έρπης ζωστήρας αυτή τη φορά. Λόγοι που θα μπορούσαν να “ξυπνήσουν”τον ιό για να εκδηλωθεί είναι: Το έντονο στρες , το άγχος , η κούραση , γενικότερη καταπόνηση του οργανισμού , διαταραχή της άμυνας λόγω κάποιας λοίμωξης , άλλης ίωσης , αλλεργικής αντίδρασης κλπ.

Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται ο έρπης ζωστήρας είναι:

– Πόνος και κάψιμο (συνήθως εμφανίζεται πρώτο)

– Φυσαλίδες(φουσκάλες) πολλαπλές που αναπτύσσονται ζωστηροειδώς στη μια πλευρά του κορμού (αριστερά ή δεξιά) και λιγότερο συχνά στη μία πλευρά του προσώπου , του λαιμού ή στο μάτι

– Κνησμός (φαγούρα)

– Πονοκέφαλο

– Πυρετό

– Κόπωση

Η διάρκεια της νόσου κυμαίνεται από 2 εως 4 εβδομάδες

Χρειάζεται έγκαιρη έναρξη της θεραπείας (το αργότερο εως 72 ώρες μετά την εμφάνιση του εξανθήματος) όχι για την αντιμετώπιση του ιου άλλα για την πρόληψη των επιπλοκών που μπορεί να προκαλέσει άλλα και για την όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη εκδήλωση των συμπτωμάτων.Ο Δερματολόγος θα καθορίσει τη θεραπεία, τη δοσολογία αλλά και τη διάρκειά της.

 

EKZEMA

ΕΚΖΕΜΑ

Το έκζεμα είναι μια φλεγμονή που εμφανίζεται στο δέρμα,σε διάφορα σημεία αλλά κυρίως σε παλάμες , καρπούς αγκώνες, λαιμό, κορμό ,γόνατα ,πέλματα

Εμφανίζεται με ξηροδερμία , ερυθρότητα (κοκκινίλες) ,πρήξιμο ,φουσκάλες .Το κύριο σύμπτωμα είναι ο κνησμός ενώ ανάλογα με τη μορφή που εμφανίζεται ο ασθενής έχει διάφορες ενοχλήσεις μέχρι και πόνο και αιμορραγία σε ορισμένες περιπτώσεις.

Τα αίτια έχουν σαν αφετηρία την γενετική προδιάθεση και παράγοντες που μπορεί να πυροδοτήσουν την προδιάθεση αυτή είναι :

– Σαπούνια, σαμπουάν και διάφορα ισχυρά καθαριστικά της επιδερμίδας

– Διάφορα απορρυπαντικά

– Άγχος και στρες

– Ορισμένα ρούχα και διάφορα καλλυντικά

– Ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες (πολύ κρύο ή ζέστη)

Υπάρχει θεραπεία αλλά σε ορισμένους μπορεί να ξαναεμφανιστεί λόγω της προδιάθεσης που είπαμε ότι υπάρχει. Ανάλογα με την έκταση ως θεραπεία θα μπορούσαν να χορηγηθούν :

– Ενυδατικές κρέμες

– Τοπικά κορτικοστεροειδή

– Αντιβιοτικές αλοιφές

– Αντιισταμινικά τοπικά ή από το στόμα

Σε κάθε περίπτωση για την εξάλειψη του εκζέματος ή και για την πρόληψη , είναι οι ασθενείς να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με τον παράγοντά που τους προκάλεσε το έκζεμα.

Σε ότι αφορά τη  θεραπεία ο δερματολόγος θα καθορίσει το είδος της θεραπείας , τη δοσολογία και το χρονικό διάστημα για το οποίο θα πρέπει να χορηγηθεί

 

ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ

ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ

Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια φλεγμονώδης δερματοπάθεια με έντονη κληρονομική προδιάθεση στην οποία υπάρχει διαταραχή του ανοσολογικού συστήματος.

Εκδηλώνεται συνήθως από την παιδική ηλικία (περίπου 5 ετών) και προσβάλει εξ ίσου και τα δύο φύλλα.

Τα συχνότερα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι :

– Κνησμός (φαγούρα) ,πολύ έντονος ορισμένες φορές σε πρόσωπο , κορμό και άκρα.

– Εμφάνιση εξανθήματος. Είναι ερυθρόμορφο με ξηρότητα και σχηματισμό λεπίων σε διάφορα σημεία του σώματος.

– Αποικισμός του δέρματος από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο με αποτέλεσμα τη δημιουργίας έντονης φλεγμονής στην περιοχή.

– Γενικευμένη ξηρότητα σε πρόσωπο ή/και τριχωτό κεφαλής που εκδηλώνεται κυρίως σε παιδιά.

Το βασικότερο αίτιο είναι η γενετική προδιάθεση . Συνήθως κάποιο άλλο μέλος από την οικογένεια του ασθενούς έχει αποπική δερματίτιδα.

Παράγοντες που ενεργοποιούν-πυροδοτούν αυτή την προδιάθεση που υπάρχει μπορεί να είναι :

– Περιβαλλοντικοί παράγοντες (έκθεσή σε έντονο ψύχος , έντονη θερμότητα , απότομη μεταβολή της θερμοκρασίας )

– Χρήση ισχυρών καθαριστικών και τρίψιμο του δέρματος με σφουγγάρι

-Αρώματα και διάφορα καλλυντικά

– Ορισμένα τρόφιμα όπως ξηροί καρποί , θαλασσινά , αυγά , χρήση αλκοόλ , διάφορα πικάντικα και καυτερά τρόφιμα.

– Λοιμώξεις του δέρματος ή επιμολύνσεις π.χ. από κάποιο τραυματισμό.

Θεραπεία : Ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης μπορεί να χορηγηθεί τοπική θεραπεία ή από το στόμα. Τοπικά μπορεί να γίνει χρήση ενυδατικών κρεμών , κορτικοστεροειδών , τοπικών αντιβιοτικών. Από το στόμα μπορεί να γίνει λήψη κορτιζόνης , αντιβιοτικών , αντισταμινικών .

Το βασικότερο από όλα είναι η αποφυγή των παραγόντων ( είναι διαφορετικοί για τον κάθε έναν ,μερικοί αναφέρθηκαν παραπάνω ) που  προκάλεσαν ή επιδείνωσαν την ατοπική δερματίτιδα

 

ΨΩΡΑ

Η ψώρα είναι μια μεταδοτική πάθηση του δέρατος που οφείλεται στο άκαρι της ψώρας που είναι ένα παράσιτο . Μεταδίδεται κυρίως με τη στενή δερματική επαφή αλλά και έμμεσα από κουβέρτες σεντόνια κανάπεδες ρούχα στα οποία ήρθαν σε επαφή προηγουμένως άτομα που είχαν ψώρα . Επίσης η ψώρα μεταδίδεται και με την ερωτική επαφή και θεωρείται και ως σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Τα πρώτα συμπτώματα εκδηλώνονται 3-6 εβδομάδες μετά την μετάδοση του ακάρεως της ψώρας πάνω στο δέρμα.

Τα κυριότερα συμπτώματα είναι :

– ο έντονος κνησμός (φαγούρα) ειδικά τη νύχτα

– η εμφάνιση οζιδίων

– μικροτραυμάτισμοι και πληγές πάνω στην επιφάνεια του δέρματος που δημιουργούνται από το ξύσιμο λόγω της φαγούρας και υπάρχει ο κίνδυνος μόλυνσης.

Οι περιοχές (σημεία) του δέρματος στα όποια εκδηλώνεται η ψώρα είναι:

– Μασχάλες

– Γύρω από της θηλές του μαστού (στις γυναίκες)

– Αγκώνες

– Γύρω από τον ομφαλό

–  Στους καρπούς και ανάμεσα στα δάχτυλα των χεριών

– Στην περιοχή των γεννητικών οργάνων

– Σε κάτω άκρα κυρίως σε μηρούς και αστραγάλους

Η ψώρα αντιμετωπίζεται και θεραπεύεται . Για την θεραπεία της ψώρας συνήθως χρησιμοποιούνται κρέμες ή λοσιόν που καλύπτουν το σώμα εκτός από το κεφάλι για 2-3 μέρες και ανάλογα με την περίπτωση κάτω από τις οδηγίες του δερματολόγου στον οποίο θα πρέπει να απευθυνθούν οι ασθενείς. Σε ορισμένες και ειδικές περιπτώσεις υπάρχει και θεραπεία με χορήγηση φαρμάκων από το στόμα.

Εξίσου σημαντικά για την θεραπεία και για την μη επανεμφάνιση είναι και κάποια γενικά μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν .

Βασικότερα είναι , τα ρούχα και τα κλινοσκεπάσματα που χρησιμοποιήθηκαν από πάσχων να πλυθούν σε υψηλή θερμοκρασία και να μπουν σε κλειστή σακούλα τουλάχιστον για 72 ώρες.

Τα άτομα που ήρθαν σε στενή επαφή με κάποιον που έχει ψώρα να κάνουν και αυτά την θεραπεία για την ψώρα.

Αν δεν ακολουθηθεί και ολοκληρωθεί η θεραπεία να μην υπάρχουν ερωτικές επαφές.

Γενικά πάντως , έντονος κνησμός ειδικά της νυχτερινές ώρες ή/και αν ‘ξύνονται’ και άλλα άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι , είναι λόγος για επίσκεψη στο δερματολόγο για τη διάγνωση και τη χορήγηση θεραπείας.

ΣΜΗΓΜΑΤΟΡΟΪΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ

ΣΜΗΓΜΑΤΟΡΟΪΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ

Η σμηγματοροϊκή δερματίτιδα είναι πάθηση του δέρματος που εκδηλώνεται κυρίως σε περιοχές του δέρματος όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση των σμηγματογόνων αδένων, δηλαδή στο τριχωτό της κεφαλής, το πρόσωπο ,τις μασχάλες , στο στέρνο ,τη γεννητική περιοχή.

Τα κυριότερα συμπτώματα είναι :

–  Ερυθρότητα

– Απολέπιση δέρματος ( πιτυρίδα )

– Κνησμός (φαγούρα)

-Στα βρέφη κατά τους 3 πρώτους μήνες της ζωής , κίτρινα λέπια σε τριχωτό της κεφαλής , φρύδια , βλέφαρα.

Τα αίτια μπορεί να είναι :

– Μόλυνση από μύκητες ή μικρόβια

– Το κρύο ή η ξηρή ατμόσφαιρα

– Η υγρασία

– Άγχος και στρές

Η θεραπεία-αντιμετώπιση περιλαμβάνει :

  • Γενικά μέτρα όπως η αποφυγή έκθεσης στους παράγοντες που την προκαλούν (κρύο,υγρασία,ξηρότητα,ερεθιστικές κρέμες) , ενυδάτωση με κατάλληλες ενυδατικές κρέμες , καθαρισμός και φροντίδα σε καθημερινή βάση.
  • Φαρμακευτική αγωγή η οποία μπορεί να είναι τοπική όπως η χρήση αντιμυκτηασικών κρεμών ή σαμπουάν . Χρήση τοπικών κορτικοστεροειδών (κορτιζόνη) για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Χρήση τοπικών αντιβιοτικών , ανάλογα με την περίπτωση η όποια θα αξιολογηθεί από το δερματολόγο.Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις χορηγούνται και αντιμυκητιασικά φάρμακα από το στόμα.
  • Στα βρέφη για την απομάκρυνση των λεπιών συνιστάται επάλειψη με ειδικό λάδι και στη συνέχεια λούσιμο με βρεφικό σαμπουάν.

ΚΝΙΔΩΣΗ

Η κνίδωση είναι πάθηση του δέρματος που χαρακτηρίζεται από αιφνίδια εμφάνιση επηρμένων ερυθρόλευκων βλαβών , συνήθως με έντονο κνησμό . Οι βλάβες αυτές ονομάζονται πομφοί. Μπορεί να υποχωρήσουν σε ένα εικοσιτετράωρο όμως εμφανίζονται μετά καινούριες . Όταν η διάρκεια της νόσου είναι μικρότερη από 6 εβδομάδες ονομάζεται οξεία κνίδωση ενώ για περισσότερο από 6 εβδομάδες χρόνια κνίδωση.

Συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι κνησμός (φαγούρα) και καύσος

Πρόκειται κυρίως αλλεργικές αντιδράσεις του δέρματος που τα αίτιά τους είναι:

-Φάρμακα όπως π.χ. αντιβιοτικά , αντιφλεγμονώδη , αντιπυρετικά κ.α.

-Επαφή με φυτά , ζώα ή έντομα

-Τροφές διάφορες (όπως οστρακοειδή , ξηροί καρποί , σοκολάτα , διάφορα φρούτα )

-Λοιμώξεις (μικροβιακές , ιογενείς ) και γενικότερα οποιαδήποτε διαταραχή της άμυνας του οργανισμού

-Ορισμένες ακραίες καιρικές συνθήκες όπως ΄μακροχρόνια έκθεση στον ήλιο , ψύχος κλπ

Για την θεραπεία χορηγούνται αντιισταμινικά , κορτικοστεροειδή ή συνδυασμός τους ανάλογα με την βαρύτητα και την έκταση της νόσου. Τη ΄δόση αλλά και την διάρκεια της θεραπείας την καθορίζει ο γιατρός .Το πιο σημαντικό είναι η άρση και η μη επανάληψη της έκθεσης στο αίτιο που την προκάλεσε.