Τα χηλοειδή είναι υπερτροφικές ουλές (διογκώσεις) πάνω στην επιφάνεια του δέρματος. Οι περιοχές που εμφανίζονται συνήθως είναι: Το στήθος, η πλάτη, οι ώμοι, οι κνήμες(πόδια), το αυτί(πτερύγιο).

Το αίτιο που προκαλεί τα χηλοειδή μπορεί να είναι κάποιο τραύμα που προκαλείται από τραυματισμό ή από κάποια χειρουργική επέμβαση, έγκαυμα, εμβόλιο, σκουλαρίκια, τσίμπημα εντόμου ή ακόμα και ακμή.

Η ανάπτυξη και η εξέλιξή τους μέχρι να πάρουν την τελική τους μορφή γίνεται αργά και μπορεί να διαρκέσει 1 μήνα ή και περισσότερο. Αρχικά έχουμε την εμφάνιση ροζ ελαφρώς επηρμένης ουλής που σταδιακά διογκώνεται, σκληραίνει, σκουραίνει το χρώμα της και γίνεται γυαλιστερή. Εμφανίζουν κνησμό, πόνο ενώ υπάρχει  έντονη ευαισθησία στο σημείο.

Η αιτία εμφάνισης των χηλοειδών είναι άγνωστη. Πιστεύεται πως υπάρχει κληρονομική προδιάθεση. Εμφανίζεται και στα δύο φύλλα άλλα λίγο συχνότερα σε γυναίκες και ειδικά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Επίσης συχνότερη είναι η εμφάνιση σε άτομα με μελαμψή επιδερμίδα.

Συνηθέστερες μέθοδοι αντιμετώπισης-θεραπείας των χηλοειδών είναι η κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο. προκαλούμε ισχυρή ψύξη μέσω ψεκασμού στα χηλοειδή τα οποία νεκρώνονται τοπικά και σταδιακά πέφτουν. Η κρυοθεραπεία είναι για σχετικά μικρά χηλοειδή. Επαναλαμβάνεται 1 φορά το μήνα μέχρι να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία,  είναι η ένεση κορτιζόνης όπου πραγματοποιείται έγχυση πάνω στη χηλοειδές. Και αυτή  επαναλαμβάνεται  κάθε μήνα μέχρι το χηλοειδές γίνει επίπεδο.

Επίσης ως θεραπεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα φύλλα σιλικόνης. Τα φύλλα ασκούν συνεχή πίεση επάνω στο χηλοειδές, και σταδιακά η ουλή συρρικνώνεται. Αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται σε χηλοειδή μικρού μεγέθους και γενικά έχει καλά αποτελέσματα. Έχουμε την  εικοσιτετράωρη εφαρμογή του φύλλου σιλικόνης επάνω στο χηλοειδές κάθε μέρα για τουλάχιστον δύο μήνες.