Εδώ θα επικεντρωθούμε στις βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος από σταφυλόκοκκο και στρεπτόκοκκο οι οποίες είναι: Το μολυσματικό κηρίο, το ερυσίπελας, η κυτταρίτιδα, η θυλακίτιδα, ο δοθιήνας, το σύνδρομο σταφυλοκοκκικής τοξικής επιδερμιδικής νεκρόλυσης.

– Μολυσματικό κηρίο: Δερματική νόσος πολύ μεταδοτική, εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά. Η η μετάδοση γίνεται με την επαφή δέρμα με δέρμα και με την κοινή χρήση πετσετών ή ρούχων.

Υπάρχει το μη-πομφολυγώδες και το πομφολυγώδες μολυσματικό κηρίο. Στην πρώτη περίπτωση εμφανίζονται βλάβες κυρίως σε πρόσωπο και άκρα με ερυθρόμορφες βλατίδες (σπυράκια) και φυσαλίδες .Είναι επώδυνες και προκαλούν έντονο πόνο. Στη  δεύτερη περίπτωση δημιουργούνται φουσκάλες που ρήγνυνται και σχηματίζουν διαβρώσεις στο δέρμα με πόνο. Οι βλάβες αυτές εμφανίζονται κυρίως με μασχάλες, αυχένα και περιοχή γεννητικών οργάνων.

Για την θεραπεία αν είναι ελαφριάς μορφής χωρίς συμπτώματα δεν δίνουμε τίποτα και περνάει σε 7-10 μέρες. Συνιστούμε όμως την αποφυγή επαφής. Σε σοβαρότερες μορφές με έντονες βλάβες και συμπτώματα δίνουμε αντιβίωση, τοπικά σε αλοιφή ή από το στόμα ανάλογα με τη σοβαρότητα τις κατάστασης.

Ερυσίπελας: Δερματική λοίμωξη που προσβάλει και τα δύο φύλλα κυρίως άτομα παχύσαρκα και μεγάλης ηλικίας. Το μικρόβιο εισέρχεται λόγω πιθανής λύσης της συνέχειας του δέρματος από κάποιο τραυματισμό ή έκζεμα.

Εκδηλώνεται με ερυθρότητα (κοκκινίλα),θερμότητα, διόγκωση (πρήξιμο) και πόνο της περιοχής του δέρματος που προσέβαλε. Μπορεί να έχουμε και την εμφάνιση πυρετού. Η θεραπεία είναι απαραίτητη και γίνεται συνήθως με λήψη αντιβιοτικών από το στόμα και σε σοβαρότερες καταστάσεις ίσως και ενδοφλέβια.

Κυτταρίτιδα: Θεωρείται παρόμοια νόσος με το ερυσίπελας μόνο που εδώ έχουμε προσβολή του δέρματος σε βαθύτερα στρώματα .Εκδηλώνεται με ερυθρότητα, οίδημα και έντονο πόνο. Είναι πιθανόν να υπάρχει και πυώδης έκκριμα (πύον) που όμως δεν εμφανίζεται πάντα.

Η θεραπεία γίνεται με την χορήγηση αντιβιοτικών από το στόμα σε σε διάφορα σχήματα και δοσολογίες ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης. Αυτά καθορίζονται από τον ιατρό. Σε πολύ σοβαρές καταστάσεις και ιδιαίτερα αν συνυπάρχουν και άλλα νοσήματα μπορεί να χρειαστεί και ενδοφλέβια χορήγηση αντιβίωσης.

Θυλακίτιδα: Στη θυλακίτιδα υπάρχει φλεγμονή του θυλάκου της τρίχας και εμφανίζεται με ερυθρότητα κ και φλύκταινες γύρω από τον θύλακα. Πολλές φορές αυτές οι βλάβες είναι επώδυνες και προκαλούν έντονο κνησμό και ίσως και πόνο στην περιοχή της τρίχας.

Οι περιοχές που εντοπίζεται είναι το τριχωτό της κεφαλής, το γένι ο αυχένας, ο κορμός, οι μασχάλες, οι γλουτοί και οι μηρογεννητικές πτυχές. Για την θεραπεία χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά αλλά βοηθάνε πολύ και κάποιοι γενικοί κανόνες όπως φαρδιά και άνετα ρούχα μείωση βάρους, ρύθμιση του διαβήτη (εάν υπάρχει), σωστός και τακτικός καθαρισμός των περιοχών αυτών.

Δοθιήνας: Πρόκειται για εμφάνιση φλεγμονώδους οζιδίου γύρω από τον θύλακα της τρίχας. Εμφανίζεται πιο συχνά σε κλειστές περιοχές όπου υπάρχει εφίδρωση και τριβή. Το οζίδιο που σχηματίζεται σταδιακά διογκώνεται και σχηματίζεται φλύκταινα με πύον. Αυτό δημιουργεί έντονο πόνο και ενόχληση στο άτομο που έχει προσβληθεί.

Σαν θεραπεία χορηγείται αντιβιοτική αγωγή κυρίως από το στόμα αλλά μπορεί μαζί και τοπικά. Συνήθως υπάρχουν καλά αποτελέσματα. Αν όμως δεν υπάρξει ανταπόκριση με την χορήγηση της αντιβίωσης, προχωρούμε σε χειρουργική διάνοιξη, και καθαρισμό του οζιδίου.

Σύνδρομο σταφυλοκοκκικής τοξικής επιδερμιδικής νεκρόλυσης.(ΣΣΤΕΝ):

Είναι μια πολύ σοβαρή λοιμώδη δερματοπάθεια. Έχουμε την προσβολή του δέρματος από σταφυλόκοκκο, συγκεκριμένα στελέχη του σταφυλόκοκκου παράγουν τοξίνη με ικανότητα καταστροφής της επιδερμίδας. Προσβάλλονται κυρίως τα βρέφη και τα παιδιά.

Η νόσος ξεκινάει με αδυναμία και πυρετό και μετά εμφανίζεται και το δερματικό εξάνθημα που είναι ερυθρό-πορτοκαλί κηλίδα. Μετά μοιάζει με φουσκάλα ενώ το δέρμα γίνεται λεπτό και πλαδαρό κυρίως στις μασχάλες, τους βουβώνες και γύρω από το στόμα. Στη συνέχεια το δέρμα αποκολλάται αφήνοντας περιοχές χωρίς δέρμα. Είναι μια πολύ επώδυνη κατάσταση και αντιμετωπίζεται μόνο στο νοσοκομείο με χορήγηση ενδοφλέβια ισχυρής αντιβίωσης.