ΠΥΟΔΕΡΜΑ

ΠΥΟΔΕΡΜΑ

ΠΥΟΔΕΡΜΑ(Γαγγραινώδες)

Πρόκειται για μια φλεγμονώδη δερματοπάθεια αγνώστου αιτιολογίας. Πιθανολογείται ότι σχετίζεται με δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος .Αρκετά συχνά εκδηλώνεται σε ασθενείς με υποκείμενη συστηματική νόσο όπως  φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (ελκώδη κολίτιδα και νόσο του crohn), διάφορες παθήσεις του ήπατος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, αιματολογικές νόσοι, ανοσολογικά ή λοιμώδη νοσήματα.

Συνοδεύεται σε μεγάλο ποσοστό με το φαινόμενο της παθεργίας, δηλαδή της ανάπτυξης δερματική βλάβης σε ΄θέση τραυματισμού. Κατά κανόνα εμφανίζεται στα κάτω άκρα στην περιοχή της κνήμης. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές του δέρματος όπως π.χ. στήθος, χέρια, κεφάλι, λαιμός. Οι δερματικές βλάβες ξεκινούν σαν φλύκταινα (μπορεί μαζί και φυσαλίδα) και εξελίσσονται σε εξέλκωση (πληγή) , βαθιά διάβρωση (καταστροφή) του δέρματος της περιοχής με σαφή ιώδη όρια. Τα συμπτώματα είναι πόνος στην περιοχή, αλλά και γενικότερα συμπτώματα όπως πυρετός, κακουχία,  αρθραλγίες, μυαλγίες.

Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στην κλινική εικόνα και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Βλέπουμε τη δερματική βλάβη σε συνδυασμό με άλλες νόσους που συνυπάρχουν με το γαγγραινώδες πυόδερμα. Επίσης η βιοψία μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για την ύπαρξη της νόσου ή για να αποκλείσουμε άλλες πιθανές διαγνώσεις.

Η θεραπεία εξαρτάται από την έκταση της νόσου. Σε ασθενείς με εκτεταμένη νόσο εφαρμόζεται θεραπεία με ισχυρά ανοσοκατασταλτικά από το στόμα. Η κορτιζόνη χορηγείται συχνά σε μεγάλες δόσεις ως αρχική θεραπεία για να σταματήσουμε την φλεγμονή. Άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που μπορούν να δοθούν είναι η κυκλοσπορίνη, η θαλιδομίδη, η δαψόνη, η κολχικίνη, η αζαθειοπρίνη, σε δόσεις που εξαρτώνται από την βαρύτητα της νόσου και των άλλων νόσων που μπορεί να συνυπάρχουν. Σαν τοπικές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν κρέμες (αλοιφές) που ονομάζονται αναστολείς της καλσινευρίνης με σχετικά καλά αποτελέσματα. Η χειρουργική θεραπεία αποφεύγεται λόγω αυξημένου κινδύνου παθεργίας