Ο σκληροατροφικός λειχήνας είναι μια χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια που εκδηλώνεται κυρίως στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Είναι αυτοάνοσο νόσημα που σχετίζεται με διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος (άμυνας)του οργανισμού σε συνδυασμό με γενετική προδιάθεση και την συνύπαρξη και άλλων αυτοάνοσων ασθενειών όπως διαβήτης τύπου 1, θυρεοειδοπάθειες, λεύκη. Μπορεί επίσης να πυροδοτηθεί από κάποιο τραυματισμό ή λοίμωξη της περιοχής.
Εκδηλώνεται με το σχηματισμό λευκών πλακών ή κηλίδων στην περιοχή της προσβολής του. Σε αυτό το σημείο το δέρμα γίνεται λεπτό και σκληρό ενώ εμφανίζει και έντονη ξηρότητα. Άλλα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι ο έντονος κνησμός (φαγούρα) στην γενετική περιοχή και τον πρωκτό που είναι αρκετά ενοχλητικός για τον ασθενή.
Πολλές φορές συνυπάρχει και πόνος, δυσφορία και τσούξιμο κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και της ούρησης. Αυτό ίσως και να συνοδεύεται και από αιμορραγία εξαιτίας και της μορφής που έχει πάρει το δέρμα κάνοντας ακόμα δυσκολότερη την κατάσταση του ασθενούς. Αργότερα δημιουργούνται ουλές και ενδεχομένως φίμωση της ουρήθρας.
Θεραπεία:
– Τοπικές αλοιφές κορτικοστεροειδών. Αν η θεραπεία πρέπει να γίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να συγχορηγηθούν και αναστολείς της καλσινευρίνης (αλοιφές) καθώς οι κορτιζονούχες κρέμες δεν μπορούν να λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τη ρύθμιση αυτής της θεραπείας θα την καθορίσει ο γιατρός ανάλογα με την περίπτωση του κάθε ασθενούς.
– Ενυδατικές κρέμες. Θα βοηθήσουν πολύ στην μείωση της ξηρότητας του δέρματος. Μπορούν να χορηγηθούν, μαζί με άλλες θεραπείες ή και μόνες τους ακόμα και μετά το τέλος των άλλων θεραπειών.
-Φωτοθεραπεία. Σε αποτυχία ή μη ικανοποιητική αποτελεσματικότητα των άλλων θεραπειών. Εδώ έχουμε την έκθεση του δέρματος σε ελεγχόμενη υπεριώδη ακτινοβολία. Βοηθάει στη μείωση των συμπτωμάτων.
– Χειρουργική θεραπεία. Σε προχωρημένες καταστάσεις όπου έχει δημιουργηθεί φίμωση (στένωση) της ουρήθρας η αποκατάσταση γίνεται χειρουργικά.
Ο σκληροατροφικός πρέπει να αντιμετωπίζεται ιατρικά. Όμως επειδή είναι μια χρόνια κατάσταση ακόμα και μετά από μια επιτυχημένη θεραπεία τα συμπτώματα μπορεί να ξαναεμφανιστούν. Αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο ασθενής, να έχει συνεχή παρακολούθηση από τον γιατρό και να υπάρχει τήρηση κάποιων γενικών κανόνων όπως η φροντίδα της υγιεινής της περιοχής, η χρήση άνετων ρούχων, η αποφυγή ερεθιστικών καθαριστικών ουσιών, για την πρόληψη επιπλοκών.
